Mijn praktijk. Januari 2023.

Sinds mijn laatste blog ben ik gestaag doorgegaan met regressie- en reïncarnatie sessies geven. Schriftelijke examens gehaald, supervisies gehaald, boekverslagen geschreven en de procesweek met goed gevolg doorlopen. 

De procesweek bestond uit 4 dagen in abdijhof Mariënkroon in Nieuwkuijk. Ik wist niet goed wat ik me erbij voor moest stellen; met alle docenten en de hele klas 4 dagen intern, alsmede 4 personen die zich hadden aangemeld voor 7 sessies in 4 dagen!

Ik reed er heen met Martijn, een klasgenoot en mijn beste maatje. We slaagden erin mijn Audi propvol te stoppen alsof we een maand gingen kamperen in een onbegaanbaar landschap. 

We wisten niet goed of we ons moesten verheugen of niet. Iedereen moest minstens 2 sessies geven, altijd in bijzijn van een docent. We moesten minstens voor 1 sessie een voldoende halen en hierna moesten we ook nog een verslag van de week schrijven.

Martijn en ik zaten helaas niet in hetzelfde groepje; ik verdacht de docenten ervan ons bewust uit elkaar te hebben gehaald omdat we in de klas ook altijd naast elkaar zitten en heel veel samen oefenen. Toen we aankwamen werden we kort aan de cliënten voorgesteld en werden de kamers toegewezen. In een lange gang strak naast elkaar elk een heel basic kamertje met eigen douche, toilet en bureautje; perfect wat mij betrof.

 

Binnen een uur na aankomst zaten we al midden in de eerste sessie.

Ik was ingedeeld met 2 klasgenoten en onze cliënt was een aardige man, ongeveer 30 jaar, met overzichtelijke problemen die ook nog eens vrij makkelijk in herbeleving kwam. 

Tot mijn grote verrassing vond ik deze procesweek één van de hoogtepunten van 2022! Vier dagen alleen maar met deze therapie bezig zijn en vooral heel veel leren van docenten en medecursisten. Het eten was ook heel erg prima, je kon heerlijk wandelen in de kloostertuin en ik had echt nog wel 10 dagen willen bijtekenen. Zo gaaf vond ik het! (Maar toen ik vrijdagavond thuis kwam, merkte ik wel dat ik bekaf was; ben bijna gelijk naar bed gegaan en 8 volle uren in coma gelegen)

Na de procesweek begon ik met sessies met mijn eindexamencliënt (ik had een dame gekozen die heel makkelijk in herbeleving was te krijgen). Het was een vereiste om minimaal 4 sessies met je cliënt te doen en hier een verslag van te schrijven. 16 december had ik mijn laatste examen; een vorige leven sessie met de eindexamencliënt. Ik moet toegeven; ik was best zenuwachtig maar wist ook dat ik er alles aan had gedaan. De sessie verliep soepel en de 2 examinatoren (een docent en een onafhankelijke examinator 'van buiten de opleiding') waren na afloop vol lof. PFFF! Een pak van mijn hart. Geslaagd met vlag en wimpel was een mooie bekroning op mijn harde werken. Mijn praktijk kan open;

Een paar weken geleden kregen we een feestelijke diploma uitreiking op onze school in Hilversum. De docenten Maria en Matthijs deelden de diploma's uit met een persoonlijk woordje;

Lilith en Hedwig waren meegekomen en Joyce was er ook. Door Corona waren er al een paar jaar geen feestelijke uitreikingen geweest en nu mocht iedereen komen die de laatste jaren hun diploma gehaald hadden;

Joyce

Elisabeth, ?, ik, Aukje, ?, Nanda, Kathy, Inge, Roderick, Joyce, Marin, Birgit. 

 

En nu zit ik in het proces van mijn KvK nummer weer actief maken, me in te schrijven bij de KKWGZ en de NVRT (een beroepsvereniging) en aan alle administratieve rompslomp te voldoen om ook daadwerkelijk mijn eigen praktijk te kunnen starten. Jillis heeft beloofd mijn boekhouding te doen... maar op mijn eerste vraag hoeveel ik belastingvrij mag verdienen heb ik nog geen antwoord gekregen...

Nu nog flyers, een visitekaartje, en wat er nog meer bij komt kijken... ik doe het maar rustig aan en stapje voor stapje.

Ik ben begonnen met het verdiepingsjaar bij de SRN en ga mijn scriptie schrijven dit jaar. Ik zit in 3 intervisiegroepjes en is het mij gelukt in de opleiding te komen bij Maarten Oversier, zo'n beetje de bekendste reïncarnatietherapeut van Nederland. Het gaat vooral over voorouders en het leuke is dat mijn vriendin Joyce, die dezelfde opleiding gedaan heeft als ik het jaar vóór mij, ook is toegelaten en nu zitten we voor het eerst sinds onze verpleegkunde opleiding, 40 jaar geleden, weer samen in de klas! 

Met hulp van iemand uit de buurt, die reageerde op een kleine advertentie in het plaatselijke krantje, heb ik een website in de lucht. Voor wie geïnteresseerd is;

www.liesbethvanderhulst.nl

Gedicht op mijn homepage;

A medicine woman's prayer

I will not rescue you

For you are not powerless

I will not fix you

For you are not broken

I will not heal you

For I see you in your wholeness

I will walk with your through your darkness

As you remember your light

                     Sheree Bliss Tilsley

                                                                                       .

19-6-'22. Effe te druk voor mijn blog...

Nou... even een update.

Mijn 'trouwe' lezers beginnen langzamerhand een beetje bezorgd te worden. Wandel ik niet meer? Is er wat aan de hand?

Nou, het is simpel. Ik wandel nog wel (alhoewel niet zoveel meer als vorig jaar). Ik heb het gewoon druk. Vooral met mijn studie. Het is weer een beetje het oude liedje; als ik ergens voor ga, en het heel leuk ga vinden, dan wil ik eigenlijk niets anders meer doen. 

Mijn andere studies van de laatste jaren, medische basiskennis, orthomoleculaire geneeskunde, darmtherapie, hormoontherapie en BrainQ vond ik heel leuk. Ik begon ook af en toe iemand te helpen op dit gebied, en ik wilde in januari vorig jaar beginnen met epigenetica. Maar... toen zat die opleiding opeens vol. Dezelfde week kwam ik Joyce, mijn beste vriendin van mijn verpleegkunde opleiding, tegen. Zij had niet veel tijd, maar tussen neus en lippen vertelde ze dat ze met een erg leuke opleiding bezig was, en voor ik haar hier verder over kon uithoren, was ze al weer op weg want anders was ze te laat voor haar lesdag.

Thuis googlede ik haar opleiding, Regressie en Reïncarnatie Therapie bij de SRN, eens en ontdekte ik dat er diezelfde week een open dag was. Daar ben ik toen naar toe gegaan, heb er nog een maandje over nagedacht, een paar boeken gelezen en me ingeschreven. Een maand later had ik mijn eerste lesweekend en daar ben ik vorig jaar best druk mee geweest. Vooral het oefenen op en met klasgenoten is tijdverslindend. Ik had eigenlijk bedacht dat ik van deze 3 jarige opleiding gewoon het eerste jaar eens ging doen, en dan terug naar epigenetica. Tot mijn grote verrassing, intrigeerde deze opleiding mij steeds meer en eind vorig jaar liet ik mijn epigenetica plannen los en in januari '22 begon ik met het 2e lesjaar. 

Eind vorig jaar begon ik al met klasgenoten vrienden, bekenden en geïnteresseerden te behandelen met deze therapie. Toen ik de meest verrassende resultaten boekte, werd mijn fascinatie zo groot dat ik nu ongeveer 10 mensen per week behandel in mijn yoga ruimte, inmiddels praktijkruimte, met maar steeds vaker ook zonder klasgenoten. Een consult duurt ongeveer 2 uur, met wat voor- en na werk toch gauw 2.5 uur per cliënt per sessie. En dan nog mijn lesweekends, huiswerk, leertherapie, boekverslagen, feedback formulieren, supervisies, intervisies, extra lesdagen, extra leeswerk en schriftelijke examens... ik heb er inmiddels een fulltime werkweek aan. En, zoals wel vaker als mij iets fascineert, duik ik er helemaal in en lijdt mijn blog hier dus onder.

Onder dit blog, op de homepage, heb ik dus wel titels van blogs geplakt, zonder tekst en foto's, die ik ooit nog hoop in te vullen. Als ik dat niet doe, komt de chronologische volgorde van dit blog in het gedrang. Deze fascinatie wordt misschien ook weer eens wat 'normaler'.

In december hoop ik het 2e jaar te halen; hierna mag ik als ik dat zou willen, een praktijk openen. Maar eerst nog maar eens een heleboel oefenen. Ik heb inmiddels een indrukwekkende wachtlijst, maar voor familie en vrienden kan ik vast een gaatje vinden als je geïnteresseerd bent wat deze therapie voor jou kan doen. Let op; ik werk altijd nav een probleem, iets waar je echt last van hebt. Anders valt een kijkje in het verleden onder 'reïncarnatie toerisme' en dat is niet de bedoeling van deze therapie.

Een dankbare cliënt heeft alvast wat foto's gemaakt voor mijn toekomstige website;

En daar ben ik dan weer dankbaar voor!

19-6-'22. Hollands Kustpad. Callantsoog - Anna Paulowna. 15 km.

7-6-'22. Het verhaal van Nederland. Podwalk rond Hoorn. 10 km.

5-6-'22. Hollands Kustpad; Den Helder - Groote Keeten. 16 km.

22-05-'22. Vogelen met oom Wim; (de voorjaarseditie).

19-5-'22. Floris V pad. Numansdorp - Willemstad. 17 km.

 haas.

bus reed niet. Kreeg geweldige lift en zat net in auto toen bui losbarstte.